Το πρώτο βήμα.

Καλημέρα Ερμιονίδα,καλημέρα κόσμε.

Καλημέρα γείτονες του διαδικτύου.Δύο χρόνια σας παρακολουθώ σχεδόν καθημερινά.Με τις αγωνίες και τις γκρίνιες σας,τα καλά και τα άσχημα,την μεγαλοσύνη και την μικρότητα, την γνώση και την αμάθεια, τις ανησυχίες σας, αλλά ....όλα στο φως.
Στο φως με όχημα το διαδίκτυο.Που μας φέρνει όλους τόσο κοντά.Που μας παίρνει μέσα από την γωνιά μας και  μας ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο.
Θέλει κουράγιο και τόλμη να κάνεις αυτό το βήμα.Δεν είναι ότι καλύτερο να δέχεσαι τις κριτικές όλων.Καλές που ξεχνιούνται και κακές που μένουν.Πώς γράφεις,τί γράφεις,σωστά,λάθος με εμπάθεια ή όχι και άλλα πολλά.Γνωρίσματα της φυλής μας άλλωστε.
Θεωρώντας όμως ότι για να βγεί κάτι καλύτερο θα πρέπει να ακουστούν και να ζυμωθούν όσο το δυνατόν περισσότερες απόψεις και να μην περιορίζεται κανείς στην ασφαλή πλευρά του ακροατή, του θεατή και του κριτή, το τόλμησα σήμερα και εγώ.
Με αρκετές δυσκολίες, γιατί το αντικείμενο είναι άγνωστο και η μάθηση στην ηλικία μου είναι ήδη δύσκολη.Ας  είναι καλά όμως οι νέοι άνθρωποι που βοηθάνε.
Ούτε εύκολη ούτε απλή υπόθεση είναι αυτή η ιστορία.Μου θυμίζει τα μαθητικά μας ημερολόγια.Με την διαφορά ότι εκεί, εμείς αποφασίζαμε αν και ποιος θα τα διαβάσει.
Εδώ όμως καταθέτεις τα εσώψυχά σου, την σκέψη σου, την άποψή σου, πατάς ένα κουμπί και .............όποιον πάρει ο διάβολος.
Μπορεί ακόμη και εσένα.
Ας είναι όμως,
Καλώς σας βρήκα λοιπόν και καλή αρχή.