Δυστυχώς,ακόμη επίκαιρο, (26-10-2008 Ξενοδοχείο ΑΚS).

Συνδημότισσες, συνδημότες . Φίλες και φίλοι,

Πολλοί θα αναρωτηθήκατε γιατί σας προσκάλεσα απόψε εδώ.

Ο λόγος είναι απλός και προπαντός ανθρώπινος.

Θέλω να μοιραστώ μαζί σας αγωνίες, αλλά και προσδοκίες.

Πρόσωπο με πρόσωπο. Χωρίς ενδιάμεσους.

Με λόγια σταράτα . Ξεκάθαρα.

Μακριά από ανυπόστατες φήμες και καθοδηγούμενους ψιθύρους.

Γιατί θέλω να εξακολουθώ να σας κοιτάω στα μάτια.

Με ειλικρίνεια. Με αξιοπρέπεια. Χωρίς υπεκφυγές.

Πριν δύο χρόνια διαπιστώσαμε ότι ο τόπος μας για να βρει στα

προβλήματά του λύση χρειάζεται γνώση, πρόγραμμα, πραγματικό

ενδιαφέρον και πάνω απ΄ όλα αφοσίωση.

Τονίζαμε μάλιστα ότι τίποτα δεν μπορεί να γίνει χωρίς τη δική σας

συμμετοχή. Χωρίς τη δική σας απόφαση.

Είχαμε όραμα και πιστέψαμε σ΄ αυτό. Το στηρίξαμε στη συμμετοχή του

πολίτη στη λήψη των αποφάσεων. Στον ανοικτό διάλογο.

Στη ρεαλιστικότητα των στόχων μας. Στην επιστημονική γνώση. Στον

εθελοντισμό. Στη συναίνεση και τη συνεργασία με όλους.

Με αυτές τις δεσμεύσεις διεκδικήσαμε την εντολή σας και εσείς μας τη

δώσατε για ν΄αλλάξουμε τον τόπο μας.  

Να ταράξουμε τα λιμνάζοντα νερά, τα οποία είχαμε προσδιορίσει σε:

Ανυπαρξία αρμοδιοτήτων και έλλειψη συντονισμού και συνεργασίας.

Υπερσυγκέντρωση διοικητικών και οικονομικών αρμοδιοτήτων στο γραφείο του δημάρχου.

Προβληματική σχεδίαση και εκτέλεση του προϋπολογισμού.

Μη σωστή αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού.

Αδυναμία εκπόνησης μελετών και παρακολούθησης των κοινοτικών και

περιφερειακών προγραμμάτων με αποτέλεσμα την απώλεια κονδυλίων.

Αδυναμία παρακολούθησης των μελετών και των έργων ως προς τη

διαχείριση, την ποιότητα και το κόστος.

Οι διαπιστώσεις αυτές τον Σεπτέμβριο του  2006, δυστυχώς όχι μόνο

εξακολουθούν να υφίστανται, αλλά και διευρύνθηκαν:

Εξωθεσμικοί παράγοντες και φίλοι καθορίζουν την πολιτική του Δήμου.

Το Δημοτικό Συμβούλιο υποβαθμίζεται. Δεν ενημερώνεται, ενώ οι

αποφάσεις του δεν εκτελούνται.

Ο δημόσιος διάλογος δεν γίνεται εντός του Συμβουλίου, αλλά με

ανακοινώσεις και επιστολές μέσω του Τύπου.

Πλήρης είναι η απαξίωση και η περιφρόνηση θεσμών και προσώπων

με το δημότη να βρίσκεται στο τελευταίο πλάνο. Να αγνοείται και να

υποβαθμίζεται ακόμη και η προσφορά του.

Η ιεράρχηση, η απόφαση και η ολοκλήρωση των έργων του τόπου μας

στερείται διαβούλευσης, συναίνεσης και δεν στηρίζεται σε υπαρκτές, πραγματικές ανάγκες.

Η νομιμότητα, η διαφάνεια και η χρηστή διοίκηση ακόμα διεκδικούνται.

Με ποιες νόμιμες αποφάσεις έγιναν έργα στο γήπεδο του ΠΑΟΚ?

Ο χώρος δεν ανήκει στο Δήμο. Ο αρμόδιος αντιδήμαρχος δεν μας εξηγεί

πως θα πληρωθούν οι δαπάνες, αφού δεν είναι νόμιμες.

Η αναθεώρηση του τομέα 2 προβλέπει στην έκταση του γηπέδου τη

δημιουργία σχολικού συγκροτήματος.  Ποιες ανάγκες και σκοπούς

εξυπηρετεί η αλλαγή της χρήσης αυτής?

Με ποιες νόμιμες αποφάσεις και ποιες περιβαλλοντικές μελέτες

κατασκευάστηκε ο παραλιακός δρόμος στις Λάζες και τώρα ο δήμος

σέρνεται στα γραφεία του Εισαγγελέα και απειλείται με πρόστιμα?

Γιατί προτιμήθηκε η καταπάτηση δημόσιας γης στο Σαλάντι, αντί να

διανοιχτεί ο εγκεκριμένος εδώ και χρόνια οδικός άξονας?

Γιατί αφήνεται να καταστραφεί το παραλιακό μέτωπο?

Ποια είναι επιτέλους τα σχέδια της διοίκησης για την πολυσυζητημένη

αναθεώρηση της τουριστικής ζώνης στην περιοχή? Γιατί δεν

δημοσιοποιούνται? Ποιους εξυπηρετεί η διαιώνιση του προβλήματος?

Τι μεσολάβησε και παρά την ειλημμένη απόφαση μας να μην γίνει

εργοστάσιο αφαλάτωσης στην Κοιλάδα, τώρα συζητάμε την προοπτική αυτή?

Οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις δεν υφίστανται πλέον?

Που είναι όλα όσα υποσχεθήκαμε στο Πόρτο Χέλι, την ατμομηχανή της

ανάπτυξης, όπως όλοι μας το χαρακτηρίζαμε?

Που είναι  ο περιφερειακός δρόμος για τον οποίο διατυμπανίζαμε ότι

είχαμε έτοιμη δική μας μελέτη?

Τι γίνεται με τις προσβάσεις στις ακτές?

Τι γίνεται με τον δρόμο στο Τηγάνι ?

Βελτιώσαμε την ποιότητα του νερού? Τι έγινε με την αξιοποίηση της

ιδιοκτησίας της ΔΕΠΟΣ?

Το 2003 σ’  αυτή την αίθουσα απαιτήσαμε ενημέρωση και αποτρέψαμε μια

καταστρεπτική παρέμβαση στο Πόρτο Χέλι που θα επέφερε η δημιουργία

μαρίνας.

Ανάλογη ευαισθησία για ενημέρωση δεν απαιτείται για το υπό εξέλιξη έργο κατασκευής καταφυγίου σκαφών αναψυχής?

Τα σημερινά μπαζώματα γιατί πρέπει να αποσιωπούνται?

Απαιτήσαμε ενημέρωση για το σημαντικότερο δημοτικό έργο που είναι η

αποχέτευση. Τρεις μήνες μετά, πλήρης είναι η συσκότιση στα μέλη του

δημοτικού συμβουλίου, που σημειωτέον είναι το κυρίαρχο όργανο διοίκησης

του Δήμου.

Όσο για την ύδρευση πληροφορηθήκαμε ότι υπάρχουν έτοιμες μελέτες…,  

αλλά για το νερό του Ανάβαλου.

Κομφούζιο επικρατεί και στην πολεοδομική μελέτη αναθεώρησης του τομέα

2 στο Κρανίδι. Αντί να λύσουμε το εικοσαετές πρόβλημα, δημιουργούμε

επιπρόσθετες αναταραχές. Και όλα αυτά στο σκοτάδι.

Με κατευθύνσεις που ζητήθηκε η έγκρισή τους από το Δημοτικό

Συμβούλιο μετά από επτά μήνες.

Μήπως τελικά οι διαφορές των μελετών φέρουν συγκεκριμένα ονοματεπώνυμα, που είτε εξυπηρετούνται, είτε θίγονται?

Πόσο υπερήφανοι μπορεί να είμαστε για τις αυθαιρεσίες και την

περιβαλλοντική καταστροφή του τόπου?

Τι κάνουμε για να προστατέψουμε τις ακτές μας? Μήπως ορισμένοι

προσβλέπουν σε προσωρινό όφελος και άλλοι περιορίζονται σε ρόλο

υποτελών ή βολεύονται με χάντρες και καθρεφτάκια?

Σε λίγο δεν θα βλέπουμε τη θάλασσα από τους πανύψηλους και

περίτεχνους μαντρότοιχους ή τις συστοιχίες των κυπαρισσιών.

Χάνονται οι λόφοι. Μπαζώνονται τα ρέματα. Διαμορφώνονται νέες

ακτογραμμές και αποκλείονται οι ακτές μας. Τα παιδιά μας θα είναι ξένοι

στον τόπο μας. Θυσία στο βωμό του εφήμερου κέρδους.

Πρόσφατα γίναμε περίγελως στο Πανελλήνιο για την αυθαίρετη προβλήτα

στον Άγιο Αιμιλιανό.

Μετά το θόρυβο ο δήμαρχος με περισσή υποκρισία θυμήθηκε το καθήκον

του. Έξη μήνες μετά,  μας κάλεσε να ξεκαλουπώσουμε την αυθαιρεσία του

γείτονά του.

Πώς ανταποκρίθηκε η διοίκηση στο δίκαιο αίτημα εκατοντάδων δημοτών

για πρόσβαση στη θάλασσα της Παναγίτσας? Ακόμα περιμένουν τις

ενέργειες, αλλά και την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου.

Τι πράττει η δημοτική αρχή για το φλέγον ζήτημα των ιχθυοτροφείων?

Καθημερινά γινόμαστε αποδέκτες διαμαρτυριών, ότι οι θάλασσες μας

επιβαρύνονται και αργοπεθαίνουν.

Πως διαχειριζόμαστε τα έργα? Μειώσαμε ή αυξήσαμε τις ασύμφορες

απευθείας αναθέσεις?

Διευρύναμε τον κύκλο των αναδόχων έργων? Υλοποιήσαμε τις  δεσμεύσεις

μας για ισότιμη κατανομή και προσφορά εργασίας σε όλους, μικρούς και μεγάλους?

Μήπως τελικά το αποκλειστικό προβάδισμα διατηρούν μόνο οι μεγάλοι,

αλλά και οι κάθε λογής κουμπάροι και επαγγελματικοί συνεταίροι?

Γιατί δεν επιλέγεται ενιαίος ανοικτός διαγωνισμός, αλλά τα έργα

τεμαχίζονται?

Γιατί απεμπολούνται οι εκπτώσεις έως και 50% στα έργα και

περιορίζονται με τις επιλεκτικές αναθέσεις μόλις στο 2%?

Υπάρχουν πολλά που μπορεί να πει κανείς ακόμα, όπως γιατί δεν

συγκαλείται δημόσια συνεδρίαση για να γίνει απολογισμός πεπραγμένων.

Δεν υπάρχουν πεπραγμένα της διοίκησης.

Ωστόσο, κρίνω επιβεβλημένο να σταθώ σε αυτό που θεωρώ ιδιαίτερα κορυφαίο.

Τη συμπεριφορά απέναντι σε πρόσωπα και θεσμούς. Στο Δημοτικό

Συμβούλιο, στα Τοπικά Συμβούλια, στις Κρατικές Αρχές και τις

Υπηρεσίες.

Νομίζω πώς όλοι ανεξαιρέτως θέλουμε ένα δήμαρχο που να ενώνει.

Να ενημερώνει και να ακούει. Να συνεργάζεται, να συνεννοείται, να

συνθέτει και να εκτελεί  τις αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου.

Να προασπίζει πρώτος τη νομιμότητα και την ισοτιμία.

Να σέβεται και να προστατεύει το δημόσιο χρήμα.

Δεν θέλουμε, όμως, δήμαρχο

Που επιδιώκει να νομιμοποιεί εκ των υστέρων αποφάσεις.

Που χαρακτηρίζει αμαθείς και αδιάβαστους τους συμβούλους.

Που παρομοιάζει τις δημοτικές υπηρεσίες σαν οίκο ανοχής.

Που περιφρονεί τους δημότες και δηλώνει ευθαρσώς ότι αδιαφορεί για τη

γνώμη τους, χρησιμοποιώντας λεξιλόγιο πεζοδρομίου.

Δεν θέλουμε δήμαρχο

Που δηλώνει με αλαζονεία παντογνώστης και αυτοκαμαρώνεται.

Που δεν συνεργάζεται με τις κρατικές υπηρεσίες. 

Που σέρνει το δήμο σε δικαστικές περιπέτειες.

Που χρεώνει το δήμο με πρόστιμα γιατί ακολουθεί παράνομους δρόμους.

Που σαν σύγχρονος Στάλιν θέλει να υπογράφει ο ίδιος την πρόσκληση για

σύγκλιση του Δημοτικού Συμβουλίου κατά παράβαση του νόμου.

Που διεκδικεί τελικά ρόλο βλαχοδήμαρχου ελληνικής ταινίας λες και ζει σε αλλοτινές εποχές.

Ε… λοιπόν του τον χαρίζουμε αυτό το ρόλο…

Συνδημότισσες, συνδημότες . Φίλες και φίλοι,

Όλα όσα σας ανέφερα τι αποδεικνύουν?

Ότι η εντολή σας παραβιάστηκε. 

Γιατί απλά ο καπετάνιος άλλαξε ρότα.

Θέλει συμμετοχή, χωρίς φωνή. Αποφάσεις, χωρίς αντίλογο.

Κομπάρσους, χωρίς άποψη. Υποτακτικούς. Πειθήνια όργανα

Θέλει εξουσία ενός ανδρός.

Η συλλογικότητα πήγε περίπατο.

Η νομιμότητα είναι κατ΄ επίφαση

Η διαφάνεια τείνει να γίνει άγνωστη λέξη

Το δικαίωμα του πολίτη βαπτίζεται παραχώρηση.

Το πρόβλημά του ομηρεία στα χέρια των λοστρόμων του δημάρχου.

Δυστυχώς, το καράβι αρμενίζει για αλλού.

Οι επίμονες προσπάθειες μου να επιστρέψει στην αρχική του πορεία

συνάντησαν πεισματική άρνηση και έφεραν τη  διαγραφή μου.

Ήρθε όμως εκ των υστέρων. Γιατί πρώτη εγώ είχα διαγράψει από τη

συνείδησή μου πρόσωπα, επιλογές, πρακτικές και συμπεριφορές.

Συνδημότισσες, συνδημότες. Φίλες και φίλοι

Εγώ έπαψα από καιρό να είμαι μέλος αυτού του πληρώματος.

Ακολουθώ το όραμα. Αφοσιωμένη σε αξίες. Πιστή στην εντολή σας.

Παρούσα. Μάχιμη. Αδιαπραγμάτευτη.

Για τη διαφάνεια. Τη νομιμότητα. Τη συμμετοχή.

Αυτή είναι η δική μου πυξίδα. Χωρίς παρεκκλίσεις. Χωρίς εκπτώσεις.

Αναλαμβάνω ακέραια τις ευθύνες μου.  

Ξεκινώ μια νέα πορεία που δεν είναι μοναχική.

Όλοι μαζί θα κάνουμε την υπέρβασή μας.

Για να κάνουμε το επιθυμητό άλμα στο μέλλον.

Για να αλλάξουμε εμείς τον Δήμο.